అమరావతి, సింహగర్జన సంపాదకుడు డా సునీల్ కుమార్ యాండ్ర, నవంబర్ 07 : ప్రపంచంలోని అత్యంత పురాతన నాగరికతలలో ఒకటైన భారతదేశం, బహుళత్వం మరియు సహజీవనానికి జీవంతమైన ఉదాహరణగా నిలుస్తోంది. ఐక్యత వైవిధ్యాన్ని తుడిచివేయదు, వైవిధ్యం ఐక్యతను విభజించదు అనే సూత్రాన్ని ప్రతిదినం జీవన విధానంగా మార్చుకున్న భారతీయ సమాజం, మానవతా విలువలు మరియు పరస్పర గౌరవం మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. మంచుతో కప్పబడిన హిమాలయాల నుండి తమిళనాడు తీరాల వరకూ, ఢిల్లీలోని సూఫీ దర్గాలు నుండి లడఖ్‌ బౌద్ధ మఠాల వరకు, ఈ నేల ప్రతి అణువూ సహజీవనం, స్నేహభావం, ఆధ్యాత్మిక సమైక్యతా రాగం వినిపిస్తుంది. భారతదేశ బహుళత్వం కొత్తగా పుట్టిన భావన కాదు, ఇది వేల సంవత్సరాల నాగరికతా విలువలకు మూలం. ఏకం సత్ విప్రా బహుధా వదంతి అనే వేదమంత్రం సత్యం ఒక్కటే, జ్ఞానులు దానిని అనేక విధాలుగా వర్ణిస్తారు అని చెప్పబడింది. ఈ నేల యొక్క ఆత్మ. శతాబ్దాలుగా ప్రపంచ నలుమూలల నుండి వచ్చిన వ్యాపారులు, యాత్రికులు, శరణార్థులు, ఆలోచనాపరులను భారతదేశం ఆత్మీయంగా ఆహ్వానించింది. వారి విశ్వాసాలు, సంస్కృతులు ఈ నేలలో స్వేచ్ఛగా వికసించాయి అని చెప్పడంలో ఎలాంటి సందేహం లేదు. హిందువులు, ముస్లింలు, సిక్కులు, క్రైస్తవులు, జైనులు, బౌద్ధులు, యూదులు అందరూ ఒకే నేలపై శాంతియుతంగా సహజీవనం చేస్తూ, పరస్పరం సాంస్కృతిక సంపదలను పంచుకున్నారు. ఫలితంగా, నేడు మన భాషలు, సంగీతం, వంటకాలు, పండుగలు ఈ సహజీవన వారసత్వానికి ప్రతీకలుగా నిలుస్తున్నాయి. ఢిల్లీలోని హజ్రత్ నిజాముద్దీన్ దర్గాలో అన్ని మతాలవారు కలసి ఖవ్వాలీలు వింటారు. హిందూ ముస్లిం శిల్పుల కలయికతో నిలిచిన తాజ్‌మహల్ నేటి సహజీవనానికి అద్భుత చిహ్నంగా నిలిచింది. కేరళలో హిందువులు, ముస్లింలు, క్రైస్తవులు కలసి రూపొందించిన కళారూపాలు, వారణాసిలో ఆలయ ఘంటారావాలు మరియు మసీదు అజాన్‌ సమన్వయంగా వినిపించడం, పంజాబ్‌లో సిక్కు లంగర్లలో అన్ని మతాలవారికి ఉచిత భోజనం, ఇవన్నీ భారతీయ సమాజం యొక్క గుండె చప్పుడు. భారతీయ చరిత్ర పరస్పర సుసంపన్నతకు నిదర్శనం. సంస్కృతం, పర్షియన్ భాషల సంగమం ఉర్దూకు జన్మనిచ్చింది. పర్షియన్ ప్రభావం భారతీయ వాస్తు శిల్పంలో ప్రతిఫలించింది. భక్తి సూఫీ ఉద్యమాలు మతం, జాతిని దాటి ప్రేమను బోధించాయి. కబీర్, గురు నానక్, ఖ్వాజా మొయినుద్దీన్ చిష్తీ వంటి మహోన్నత వ్యక్తులు మానవత్వమే పరమావధిగా ఉపదేశించారు. భారతదేశం పండుగల దేశం. దీపావళి, ఈద్, క్రిస్మస్, ఓణం, పొంగల్, హోలీ వంటి పండుగలను అన్ని మతాల ప్రజలు కలిసి జరుపుకుంటారు. గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో ఈద్ రోజున హిందూ కుటుంబాలు బిరియాని సేమియాలు సేవిస్తారు. దీపావళి రోజున ముస్లింలు తమ పొరుగువారితో దీపాలు వెలిగిస్తారు. ఇదే భారతదేశం యొక్క మానవతా బలం. భారతదేశ బహుళత్వం కళల్లో, సాహిత్యంలో, వంటకాలలో ప్రతిఫలిస్తుంది. సితార్, తబలా, గజల్‌లలో విభిన్న సంప్రదాయాల నినాదం వినిపిస్తుంది. మీర్, గాలిబ్, కాళిదాసు నుండి ఆధునిక రచయితల వరకు, ప్రతి ఒక్కరూ భారతీయతను వివిధ కోణాల్లో వ్యక్తపరిచారు. మొఘలాయ్ బిర్యానీ, గోవా చేపల కూర, గుజరాతీ ధోక్లా, ప్రతి వంటకం సంస్కృతుల సంగమాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. 1950లో అమలులోకి వచ్చిన భారత రాజ్యాంగం ఈ బహుళత్వ స్ఫూర్తికి చట్టబద్ధతను ఇచ్చింది. డాక్టర్ బి.ఆర్. అంబేద్కర్ నాయకత్వంలోని రాజ్యాంగ నిర్మాతలు, భారతదేశ బలం ఏకరూపతను తీర్చిదిద్దారు. రాజ్యాంగం ప్రతి పౌరుడికి సమాన హక్కులు, స్వేచ్ఛలు, గౌరవాన్ని ఇచ్చింది. అప్పుడప్పుడు సామాజిక విభజనలు లేదా తప్పుడు ప్రచారాలు ఈ సామరస్యాన్ని పరీక్షిస్తున్నా, భారతీయ ప్రజల హృదయంలో సహజీవన విలువలు చిరస్థాయిగా ఉన్నాయి. ప్రతి భారతీయుడు సంభాషణ, సహనం, సానుభూతి విలువలను కాపాడటం ద్వారా ఈ వారసత్వాన్ని నిలబెట్టాలి. భారతదేశ బహుళత్వం అంటే కేవలం కలిసి జీవించడం కాదు పరస్పర గౌరవ మర్యాదలు ఇచ్చిపుచ్చుకోవాలి. కలిసి మెలిసి జీవించడం ఇదే భారతీయత సారాంశం అని మరవకూడదు
భారతదేశ బహుళత్వం : వైవిధ్యంలో ఐక్యత, ఐక్యతలో వైవిధ్యం, ఇదే దేశ గొప్పతనం
Leave a Reply